BULONG NA LAMANG SA HANGIN


BULONG NA LAMANG SA HANGIN
E. Garcia

Araw noon ay sumilay, Nakita mukha mong maamo.
Dumampi init ng araw, ngitiy hindi nagbabago.
Nangako kagaya ng ginagawa nila, nangakong hanggang sa huli.
Tulad ng ihip ng hanging hindi mahuli-huli, kailangan bang may magwagi?

Bigla na lang hindi na naintindihan pag-ibig na napagkasunduan.
Gusto na nating kuhanin kanya-kanyang mga daan.
Ayaw nang pagmasdan mga larawang maliliit na inipit,
Pag-iisip ay iba na kaysa sa dati, huwag na lang ipilit.

Ngayon tayoy magkalayo ano pa nga bang magbabago?
Inisip at sinuri ngunit hahantong naman talaga dito.
Tinatangi ko dati, ngayon ay nasa malayo.
Pinagluluto ka dati, ngayon ay hindi na kasalo.
Kung sakaling iyong maisip minsan,
Iisang tala at buwan lang ang ating tinitignan.
Sadyang hindi lang talaga siguro para sa atin,
Pag-ibig na maibubulong na lamang sa hangin.

Kapag malalim na ang gabi at wala akong katabi,
Naaalala ko ang palagi mong sinasabi dati.
Pag-ibig daw at pangako ay magkasama, di ba?
Pero bakit tayo ay hindi nito naisalba?

Dumadaan ang mga araw, palagi pa ring nakikita
Mga bakas mo at amoy para bang nasa aking kama.
Lambot at higpit ng iyong mga yakap minsan ay gustong madama,
Tapos na nga pala yong kwento nating maganda.

Ngayon tayoy magkalayo ano pa nga bang magbabago?
Inisip at sinuri ngunit hahantong naman talaga dito.
Tinatangi ko dati, ngayon ay nasa malayo.
Pinagluluto ka dati, ngayon ay hindi na kasalo.
Kung sakaling iyong maisip minsan,
Iisang tala at buwan lang ang ating tinitignan.
Sadyang hindi lang talaga siguro para sa atin,
Pag-ibig na maibubulong na lamang sa hangin.



Comments

Popular posts from this blog

Analysis on the El Asaninato del Gobernador Bustamante’ by Felix Resurreccion Hidalgo

Academic Journal on the Filipino Graphic Design and Aesthetics

On Pursuing a Degree in the Creative Field